Een uil eet zijn prooi met huid en haar op. Soms trekt hij eerst de kop van de romp maar dan verdwijnt de prooi via de slokdarm in de kliermaag. Het maagzuur wordt aan het voedsel toegevoegd. De spijsvertering gaat vrij snel maar deze is niet in staat de botjes aan te tasten. De onverteerbare delen zoals haren, botjes en keverschildjes worden verzameld in de spiermaag, en ze worden samengeperst tot een bal. Als de bal groot genoeg is wordt hij uitgebraakt. Het uitbraken van de braakbal is een beweging die de uil naar eigen keuze wel of niet in kan houden. Na een onvoldoende maaltijd of een hongerperiode in het vooruitzicht houdt de uil de ballen langer in de maag